سنگ چینی

سنگ چینی یا کریستال

سنگ کریستال که اصطلاح قدیمی و عامیانه آن سنگ چینی است، یکی از قدیمی‌ترین سنگ‌های ساختمانی است. به طوری که اگر شما نگاهی به ساختمان‌های نماسنگ قدیمی بیندازید متوجه کاربرد فراوان آن‌ها در نمای بیرونی خانه‌ها خواهید شد.

تقریبا سنگ‌های چینی و گرانیت از جمله اولین سنگ‌های استخراجی از معادن بودند که در ساختمان‌سازی استفاده می‌شدند. این سنگ امروزه با نام سنگ کریستال شناخته می شود.

در واقع نام چینی برگرفته از تصوری بوده که زمانی که ضربه ای به سنگ های کم ضخامت این سنگ زده می شود صدای برخواسته از آن صدایی شبیه ظروف چینی است، البته این سنگ در جهان white marble نام دارد.

مشهورترین سنگ کریستال

یا وایت ماربل در جهان نیز سنگ کارارا است که از معادن ایتالیا استخراج می شود. سنگ کریستال از سنگ های دگرگونی است به این صورت که سنگ‌های آهکی یا دولومیتی با قرار گرفتن تحت حرارت و فشار، دگرگون شده و در اثر آن سنگ چینی به وجود می آید. به این ترتیب از آنجا که سنگ‌های مرمریت نیز از دگرگونی سنگ‌های آهکی به وجود می آید، سنگ چینی نیز از خانواده سنگ‌های مرمریت به حساب می آید به گونه ای که در کشورهای دیگر دسته ای جدا برای این سنگ در نظر گرفته نشده و همانطور که بیان شد با عنوان وایت ماربل شناخته می شود.

معایب سنگ چینی

یکی از معایب سنگ چینی تنوع رنگ پایین آن است و معمولا در رنگ‌های روشن سفید با هاله، شاله و رگه های طوسی، مشکی و گاها زرد وجود دارد که با توجه به نوع کانی های تغییر می کند. در واقع کانی اصلی تشکیل دهنده آن کلسیت است که سفید خالص است که در صورت وجود کانی های کربن دار رنگ های خاکستری روشن تا سیاه در آن به وجود می آید. رنگ‌های زرد نیز ناشی از وجود کانی لیمونیت است. سنگ چینی سفید اصلی نوع سنگ چینی است. همانطور که بیان شد کانی اصلی تشکیل دهنده سنگ چینی کلسیت است. حال ممکن است در برخی از آن ها کانی دیگری به نام کوارتز نیز وجود داشته باشد که به سختی سنگ می افزاید. در واقع هر چه سنگ کریستال از مقاومت و سختی بیشتری برخوردار باشد میزان کانی کوارتز موجود در آن بیش‌تر است.

به طور کلی سنگ های چینی از نظر سختی مابین سنگ‌های مرمریت و گرانیت قرار دارد. به این مفهوم که به سختی و مقاومت سنگ های گرانیت نیست و از سنگ های مرمریت نیز قوی تر است.

محاسن سنگ کریستال

از دیگر محاسن آن نیز تخلخل بسیار ناچیز آن و جذب آب بسیار کم آن است. لذا چسبندگی آن به ملات کم است. در واقع از نظر چسبندگی می توان گفت بین سنگ تراورتن و گرانیت است